|
بازیگرتنها
هرچی بازیگریت بهتر باشه تنهائیت هم بیشتره
چهار شنبه 25 بهمن 1391برچسب:, :: 1:53 :: نويسنده : بازیگرHK
گاهی دلم می خواهد خودم را بغل کنم، ببرم بخوابانمش! لحاف را بکشم رویش! دست ببرم لای موهایش و نوازشش کنم! حتی برایش لالایی بخوانم، وسط گریه هایش بگویم: غصه نخور خودم جان! درست می شود! درست می شود! اگر هم نشد به جهنم… تمام می شود! بالاخره تمام می شود… یک شنبه 15 بهمن 1391برچسب:, :: 21:12 :: نويسنده : بازیگرHK
عجب ای دل عاشق تو ام حوصله داری تو این سینه نشستی هزارتا گله داری یه روز عاشق نوری یه روزی سوتو کوری یه روز مثل حبابی یه روز سنگ صبوری پر از شک و هراسی همیشه بی حواسی پر از حرفیو خاموش یه قصه و فراموش *********** پر از راز نگفته یه کوله بار بر دوش یه بی طاقت خسته به انتظار نشسته یه روز رفیق راهی سفر پای پیاده به اندازه ی عشقی پر از حرفای ساده واسه روزای رفته سفر قصه ی خوبه چراغ روشن راه قشنگی غروبه
نگاه کن به قلب من که سرخ از غرور توست نگاه کن به چشم من، به راه تا عبور توست نگاه کن به جان من، در انتظار جمعه ای ست که وعده داده اند و گفته اند ظهور توست . . . جمعه 6 بهمن 1391برچسب:, :: 19:53 :: نويسنده : بازیگرHK
مست آمدی که موجب چندین ملال چیست ایــن روزهـــا جمعه 15 دی 1391برچسب:, :: 14:48 :: نويسنده : بازیگرHK
دنیا را ببین... بچه بودیم از آسمان باران می آمد
بزرگ شده ایم از چشم هایمان میآید!! بچه بودیم همه چشمای خیسمون رومیدیدن بزرگ شدیم هیچکی نمیبینه بچه بودیم تو جمع گریه میکردیم بزرگ شدیم تو خلوت بچه بودیم راحت دلمون نمی شکست بزرگ شدیم خیلی آسون دلمون می شکنه بچه بودیم همه رو 10 تا دوست داشتیمبزرگ که شدیم بعضی ها رو هیچی هیچی بعضی هارو کم و بعضی ها رو بی نهایت دوست داریم کاش هنوزم همه روبه اندازه همون بچگی 10 تا دوست داشتیم بچه که بودیم اگه با کسی دعوا میکردیم یک ساعت بعد از یادمون میرفت و معنی قهر نهایت نهایتش تا فردا صبح بود
بزرگ که شدیم گاهی دعواهامون سالها تو یادمون مونده و آشتی نمی کنیم بزرگ که شدیم کوچکترین آرزومون داشتن بزرگترین چیزه
بچه که بودیم آرزمون بزرگ شدن بود بزرگ که شدیم حسرت برگشتن به بچگی رو داریم بچه که بودیم تو بازیهامون همش ادای بزرگ ترها رو در میآوردیم بزرگ که شدیم همش تو خیالمون بر میگردیم به بچگی بچه بودیم درد دل ها را به هزار ناله می گفتیم همه می فهمیدند بزرگ شده ایم درد دل را به صد زبان به کسی می گوییم ...هیچ کس نمی فهمدبچه که بودیم دوستیامون تانداشت بزرگ که شدیم همه دوستیامون تاداره بچه که بودیم بچه بودیم بزرگ که شدیم بزرگ که نشدیم هیچ دیگه همون بچه هم نیستیم ای کاش هیچ وقت بزرگ نمی شدیم... و همیشه بچه بودیم
مگه نه؟  جمعه 15 دی 1391برچسب:, :: 14:14 :: نويسنده : بازیگرHK
تا کجای قصه را باید ز دلتنگی نوشت
|
درباره وبلاگ  با سلام وخوش آمد گویی خدمت شما این وبلاگ فقط درباره تنهایی من هستش وشاید مطالب دیگرهم توش پیدابش اما اصلش تنهای راستی اینم شعبه دیگه من حتما سربزنید https://www.instagram.com/bazigarhk/ آخرین مطالب پیوندهای روزانه پيوندها
نويسندگان
|
|||
 |
تبادل
لینک هوشمند
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
